Prof. Jadwiga Agnieszka Trzcińska
Uczyła matematyki.
Przezwisko: "Mewa" (stale nosiła broszkę w formie ptaka przypominającego mewę).
Wrzesień 1954, kilkanaście dni po przeniesieniu Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokszałcącego nr 43 ze starego budynku przy alei Krakowskiej 169, do nowo powstałego budynku przy ulicy Gładkiej nr 9 (potem nr 16). Część uczniów Klasy IX B, Kursu 1946-1957 (rok ur. 1939), ze szpadlami w rękach, przygotowuje się do udziału w pracach wykończeniowych wokół szkoły.
W pierwszym rzędzie (od lewej): 1. Hanna Działak, 2. Elżbieta Mirkowska, 3. Teresa Niekrasz, 4. Zofia Bilewicz.
Stoją (od lewej): 1. Anna Wierzbicka-Strzałecka, 2. NN, 3. Elżbieta Chanecka, 4. Hanna Bukowska, 5. Prof. Franciszek Fradyński (wychowawca klasy IX B), 6. Alicja Jabrzemska-Piskorz, 7. (niemal pośrodku, w jasnym żakiecie) Prof. Jadwiga Trzcińska, 8. Cezary Sikorski, 9. Anna Korzeniewska, 10. Wojciech Banasiak, 11. Anna Kozubowska, 12. Danuta Wacławek, 13. Janina Wojtczak, 14. Hanna Siedlecka, 15. NN.
(Fot. dost. przez Annę Wierzbicką-Strzałecką).
O prof. Jadwidze Trzcińskiej krążyła legenda z czasów wojny, kiedy wielokrotnie wykazała się bohaterskimi czynami, m.in. jako kurier Armii Krajowej i Rządu Rzeczpospolitej na Uchodźstwie.
Urodziła się 16 sierpnia 1921 r. w Drzewicy w rodzinie Kobylańskich, z domu Bauerfeind. Zmarła 10 maja 2015 r. w czasie pobytu u córki w Concord, stan New Hampshire, USA. Pierwszym jej mężem był Stanisław Bieńkowski, z którym wyszła z powstania warszawskiego ze Starówki. Została wywieziona do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, potem przeniesiona do Bendorf / A III Helmstedt. Drugim jej mężem był Stanisław Trzciński, lotnik 300 Dywizjonu Bombowego "Ziemi Mazowieckiej" w Polskich Siłach Powietrznych w Anglii, tego samego, w którym służył m.in. Mieczysław Pawlikowski, znany po wojnie aktor. Została odznaczona Krzyżem Powstania 1944.
Pogrzeb odbył się po Mszy Św. w Kościele pw. św. Karola Boromeusza 12 czerwca 2015 r. na starym Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.